Yalnıza Mesaj

Selaam, 

Sardı mı yalnızlığın seni yine? Onca kalabalığın ortasında yapıştı mı koluna?

Çekiştirdi mi seni hiç durmadan? 

Ne güzel ulan! Ne şanslısın! Az tadını çıkar. 

Beni de kalabalıklar çekiştiriyor. Odamda, evimde, sokakta, iş yerinde. Herkes bi tarafa çekiştiriyor hem de, öyle yalnızlığın gibi de olmuyor. Çektiler mi koparıyorlar etinden parçaları. Taa kalbine dek ulaşabilenler oluyor bir de. Bak inanmazsın, kalbim bile çekiştirildi benim. 

Evet. Sen bilmezsin bu duyguyu. Nasıl acıtıyor anlatamam. Gülüyorsun diye kalbin yok sanıyorlar, kanırtıyorlar. Üstelik gülerken ağladığından, anlamıyorlar da kalbe ulaştıklarını. 

Tuttum ellerinden, kurtardım kalbimi ben her seferinde. Ama izler kaldı işte. 

Yaş kemale erdi de, hala çekiştirilirim diye ürperiyor garibim.

Okudukça sarıldın mı sen de yalnızlığına? Sarıl valla. Sevgilin o senin, dert ortağın. Düştüğün boşluktan çekip kurtaranın. 

Ya düşersem bu kalabalığın ortasında? 

Beni kimler kurtarsın? 

öperim 

P.

ah ne güzel gün

 Selaam, 

Yazıyorum ama, kimseler okumuyor. :)) yalnızca ben işte. 

Çok da sıkıntı değil diyorum ama, ben eskiden tuvalet kağıdına bile yazardım ve bunu birileri okusun yorumlasın isterdim. Şimdi de öyle olsun istiyorum galiba. Neyse çaktırmayayım.

Çok güzel gün bu gün. 

İçim dışım çiçek açtı. Ağaçlar konuşuyor sanki. Gökyüzü mutlu gülümsüyor.

Hani, bazen olmasını çok istediğimiz bir şey için çekeriz yorganı kafamıza ve çoook içten dua ederiz ya " nolur Allahım nolur olsun" diye. Heh o kafama yorgan çekip sabaha kadar istediğim ne varsa hepsi gerçekleşti sırasıyla. 

Bazen olmuyor gibi oldu (belki ilerde yazarım bunları da, nasılsa kimse okumuyor içimi boşaltırım rahatlarım :) ) olmadı diye üzüldüğüm ne varsa sonrasında daha da iyisi oldu da ben bile şaşırdım yani.

sabah uyanabildiğim her güne, 

sahip olduğum her şeye, 

verilen tüm fırsatlara ve tabii bu fırsatlara verdiğim cevaplara,

hayatıma giren herkese ve en çok hayatımdan çıkanlara,

ve bu güne

binlerce şükür.

Öpücük 
P.   

Selaam, 

Uyuttum yine dünyayı. Oturdum içimdekileri kusayım diye. 

Önce ne dinlesem acaba diye kararsız kaldım. Sonra içimdekilerin hangi birini yazsam diye.

Cümleleri devirdikçe güçlü hissettim kendimi. Ve devrik cümleler daha çok çekti beni. 

Sana neyi anlatsam. 

Sağlam bir 28 yıl var anlatabileceğim. (Bebekliğimi çıktım :) ) Ben çok güzel yalanlar söyleyebilirim, bu yüzden hiç bitmez anlatacaklarım. Ama yalan dinlemeyi pek sevmem, zira kulağıma ilk yalan kaçtığı zamanlar da işte bu 28 yıl öncesine tekabül eder. 

"Nerde duysam tanırım" yalanları var mesela. Sen de bilirsin.

Ama ilk yalanla tanışmamı hatırlıyorum bak valla. İçinde entrika ve iftira da var dur bak anlatayım :)) 

Anasınıfına gidiyordum. Sınıfta Müge diye böyle çekik gözlü bi yılan kız vardı. Yılan olduğuna yıllar sonra,şu an karar verdim :) 

Okulun bahçesinde böyle bir kaç musluğu olan bir çeşme vardı. Çeşmenin başındaydık bir kaç bıdık işte, ayy görüntü çok net kafamda şuan :)

Biri geldi dedi ki: Pınar sen Müge'ye orospu mu dedin? 

Orospu kelimesini ilk kez duymuştum ki ben 1 yaşından önce konuşmaya başlamışım, kelime dağarcığım o 5 yılda ne alemde sen düşün. :) 

"yook" dedim "ben ona öyle bir şey demedim."

demişsin işte filan bana bağırdılar çağırdılar defolup gittiler. 

Merakla yanımdakilere "orospu ne demek" diye sorduğumu hatırlıyorum. 

Dünya'ya geleli 5 yıl olmuş, kendi yaşıtım 2'den fazla bebeyle ilk kez bir araya gelmişim, ilk yalanımı duymuşum, ilk küfrümü öğrenmişim,ilk iftiramı yemişim aynı anda.Yani var sen düşün neler birikmiştir bu bünyede onca yıl. :))

Müge orospusu şimdi nerde ne yapıyor hiç bilmiyorum ama; ilk öğretmenim de oymuş galiba.

Uff yalnız yaşadığım travmaya bak ya. Kendime sarılasım geldi. 

"s*ktiret o salağı Pınar, gel oynayalım." 

öpücük kendim :*