Gördün mü 35 oldum!

 Sizde durum nasıl bilmem ama; özel günlerde biraz sıkıntılı oluyorum ben :) 

Bu hele belki de uğruna şiirler yazılmış bir yaş olması sebebiyle daha bir ağır geçti. 

Şunu da yapmalıyım dediğim ne varsa yaptım yolu yarılamadan evvel. Bazılarına geç kalmışım gibi hissediyorum ama; bitirdim sonuçta onlar her neyse değil mi? Böyle düşünüp mutlu olayım en iyisi. 

Kimselerin girmemesinden mütevellit, daha önce yazdıklarım çok fazla içe kapanık ve melankolikmiş az evvel okuyunca farkettim. (Kendim bile okumamışım :) ) 

Hayatımız ne kadar da göz önüne serildi değil mi? 

Dertlensek bile sanal bir günlüğe yazıyoruz. Ve birileri okusun istiyoruz. Hatta okusun da beğensin istiyoruz. 

Ne kadar çok şeye sahip olduğumuzu göstermek istiyoruz. Neyse o sahip olduklarımız? 

Lüks bir ev? 

Lüks bir araba? 

Bilmem kaç kameralı telefon? 

Bir egzersiz matı? 

Pahalı bir saat? Ve diğerleri işte. . 

O zaman hazırsanız ben de sahip olduklarımı paylaşıyorum sizinle: 

Tam 35 yılım var. Dolu dolu! 35 yıl. 

3 üniversite sığdı içine. 2 yılı yurt dışında, kalan 28 yılı da ülke sınırları içinde olan eğitim hayatımın sonunda kazandığım tek şey: düzenli yatan maaşım :)) (daha ne bekliyorsam) 

Hayatı paylaştığım dünya iyisi bir kocam ve tıpatıp ona benzeyen tatlı mı tatlı bir oğluşum var, fallik fallik ortalıkta gezen :)) 

Zamanımı o kadar dolduruyor ki, ne o çok sevdiğim edebiyat, şiirler, okunmayı bekleyen kitaplar; ne de izlemek istediğim filmler, diziler. Eskiden en güzel müzikleri keşfederdim. Kimsenin okumadığı kitapları okumayı ister, gidilmemiş sinema/tiyatro oyunu bırakmamaya çalışırdım ama şimdi öyle olmuyor tabii. 

sinema bizim evde oynanıyor ve ben ne kadar yorulsam da, bence dünyanın en şanslı kişisiyim laf aramızda. 

Yaş 35 oldu. Yolun yarısı mı Dante gibi bilmiyorum. 

Umarım yarısıdır, çünkü Cahit Sıtkı gibi erkenden gitmek istemem 35 yaşımı övdükten sonra. 

Yapacak çok şey, sevinecek çok an ve sarılacağım çok kişi var. 

Evlat oldum, torun oldum, abla oldum, sevgili oldum, eş oldum, anne oldum da ilk defa 35 oluyorum. Azcık zorlanıyorum zamanın hızına yetişmeye ama; holşgeldin yeni yaşım. 

Sağlıkla karşılayalım her günü, 

Çok amin!
Öpücük :*

P.

11052021

 Yumuşacık sesli bir kadın şarkısı. . . Yapılacak tonla şey varken tembelliği seçmek. 

Ben ne zaman tıkandım böyle içimde kendi kendime yahu? Neden çıkmaz oldu sesim? Ya da düşüncelerimi nasıl içe çevirdim de konuşamaz oldum böyle?

Bazen kendimi çok aptal hissediyorum. Sana da oluyor mu? I ıh muhtemelen olmuyordur, çünkü bu bence bana has bir duygu. İçimde bir cenin gibi büyütüyorum tüm hissettiklerimi. Ordan burdan ne buldumsa, asalak gibi besleniyor bu duygular içerimde bir yerlerde. 

Ve sonra büyüyor dışa vuramadığım o her neyse. Büyüyor büyüyor, elleri oluyor, ayakları. Dallanıp budaklanıyor işte. Ama yine dışa çıkamıyor. Kalıyor bir yerlerde. Yükleniyor yürek hepsini. Kanserli bir doku gibi yükleniyor hem de. Besliyor besliyor. 

Nasıl kusulur bu düşünceler bilemediğimden, yazmak istiyorum belki de. Yazdıkça çıksın içimden istiyorum o beni içten içten kemiren hastalıklı tüm kelimeler.

Yumuşacık sesli bir kadın şarkı söylüyor kafamda. 

İçimde, kanat çırpan bir kuş gibi kalbim. 

Kurtaracağım onu bu düşünmek illetinden. 

Öperim. 

P.